วันจันทร์, กันยายน 29, 2551

นิทาน ไว-แม็กซ์... [conspiracy]

กาลครั้งหนึ่ง ณ พาราสารขัณฑ์ อันไกลโพ้น
ยังมีเมืองหลวงอันรุ่งเรืองไพศาล นามกระเดื่องว่า เต้บนคร

ครั้นถึงเวลาเวียนมาบรรจบ 4 ปี ครั้ง ดั่งกงเกวียนกำเกวียน
ก็จะได้ฤกษ์งามยามเหมาะ เพื่อคัดสรรเลือกเจ้าเมืองคนใหม่

โดยให้เหล่าผู้ต้องการจะรั้งตำแหน่งเจ้าเมือง
พากันมาเสนอตัว แลเสนอนโยบายในการบริหารบ้านเมืองให้บริบูรณ์

ในหมู่ผู้ที่มาเสนอตัวเสนอตนทั้งชายหญิง หลายสิบคนนั้น
มีทั้งผู้รั้งตำแหน่งเจ้าเมืองคนเก่า แลผู้ประสงค์ได้เป็นเจ้าเมืองแต่ครั้งเก่าก่อน

บางผู้ก็มาด้วยสารพัดวิธีแปลกประหลาดประหนึ่งผู้เสียสติไม่ไคร่สมประดี
บางทีก็มาด้วยลักษณะขึงขัง ดั่งนักรบผู้พรั่งพร้อมด้วยศาตราวุธแลอาคมกล้า

ครานั้น ยังมีบัณฑิตผู้หนึ่ง มีความรู้ความสามารถเหลือล้น
ประกาศเสนอตัวเข้ามาเพื่อรับการเสี่ยงทายเลือกเจ้าเมือง

จากสรรพวิชาวิทยาการที่ได้ไปศึกษายังต่างบ้านต่างเมือง
ทำให้สามารถเสนอแนวทางที่ถูกอกถูกใจเหล่าไพร่บัณฑิตเป็นอันมากได้

รวมถึงสิ่งที่ไม่เคยมีผู้ใดหาญกล้าจะนำพามาก่อน แม้แต่วาณิชอันดับหนึ่ง
คือ ไว-แม็กซ์ ที่ไพร่ฟ้าหน้าใสในเมืองกว่าค่อน ไม่เคยได้ยินมาก่อน

มาจะกล่าวไป  ไว-แม็กซ์ นั่นไซร้ หาใช่ของประหลาด
แต่เป็นการเพิ่มความสามารถแลขอบเขตแห่งการให้บริการอินเทอร์เน็ตเพียงนั้น

ด้วยมายาคติแห่งการเอาชนะคะคาน จะหาสิ่งใดมาทาบรัศมี ไว-ไฟ ประชานิยม
อันเจ้าเมืองผู้รั้งนครคนก่อน ใช้เพื่อสร้างกระแสถูกใจเหล่าบัณฑิตได้

คงจะมีแต่ ไว-แม็กซ์ ที่ไวกว่าร้อยเท่า(ในทางนึกคิด) เพียงอย่างเดียวนี่ละมัง
ที่พอจะใช้ต่อกรประดาบได้อย่างสมน้ำสมเนื้อ

แม้เหล่าบัณฑิตทั้งหลายจะกระเหี้ยนกระหือรืออยากได้อยากลองโดยพลันเพียงใด
อย่าลืมว่าสิ่งดังว่า ยังคงเป็นแค่ข้อทดลองในบางพื้นที่ของขอบขัณฑ์แต่เท่านั้น

การจะลงทรัพย์เพื่อให้เกิดมีขึ้น คงจะต้องเสียงบประมาณแลเงินภาษีเบี้ยจังกอบ
ที่เหล่าเราไพร่ฟ้าแลวาณิชทั้งหลายร่วมกันจ่ายสมทบไปเป็นอันมาก

มิไพล่ไปกล่าวถึงเวลาอันยาวนานกว่าที่เรานึกคิดนัก กว่าที่มันจะบังเกิดมี
ลองนึกถึง ไว-ไฟ ดูที ป่านนี้กี่เพลาแล้วที่ยังคงใช้ได้แบบลุ่มๆดอนๆ

กว่าความฝันอันดำรินี้จะเกิดเป็นจริง
คงจะได้ผ่านพ้นสมัยแห่งท่านเจ้าเมืองไปแล้วเป็นแน่

และถ้าเจ้าเมืองคนต่อไปมารั้ง แต่ไม่สนองต่อนโยบายนี้
มิไยเสา ไว-แม็กซ์ คงจะกลายเป็นอนุสาวรีย์อนาถา
ให้เหล่าวาณิชมีจะกินบางพวก เหมาต่อถูกๆ ไปใช้ต่อกันแบบแทบได้เปล่า

ฤๅต่อให้บังเกิดได้จริงไม่อิงนิยาย มีแต่เสาไม่มีเครื่องรับจะได้ไฉน
เหล่าไพร่ฟ้าหน้าแห้ง ก็ต้องไปซื้ออุปกรณ์ใหม่มาเพื่อใช้มันอีก
อันเงินตราจะไหล่บ่าออกนอกนครพาราเป็นอันมาก

รวมถึงไม่อยากนึกว่า เหล่าวาณิชแลญาติมิตรของท่าน
จะเตรียมพร้อมเต็มกำลังในการนำสินค้า ไว-แม็กซ์ เข้ามาขายในไม่ช้านาน

จะกลายเป็นตำนานผลาญภาษีละลายมหานทีไปอีกครั้ง...

...

เหตุการณ์ทั้งหมดเป็นเรื่องสมมุติ และจินตนาการ
ไม่มีเจตนาโจมตีหรือให้ร้ายใคร

เราแค่คิด เพราะเรามีสิทธิ์ที่จะคิด... และมัน Conspiracy...

ไม่มีความคิดเห็น: