วันนี้ไปตอบบล็อกคนอื่น แล้วใช้คำว่า
"สมคำเล่าลือ"
ในตอนแรก ผมจะใช้คำว่า สมคำร่ำลือ
เพราะมันชินปากคุ้นหูมากกว่า
แต่เพราะสับสนว่ามันเขียนว่า ร่ำลือ หรือ ล่ำลือ กันแน่
ผมเลยพยายามหาจาก google ก่อน
ก็พบว่า มีการใช้คำว่า ร่ำลือ และ ล่ำลือ ทั้งสองคำพอๆกัน
ดังนั้น ที่พึ่งสุดท้าย ก็คือราชบัณฑิต
http://rirs3.royin.go.th/dictionary.asp
ผมลองหาดูแล้ว
ร่ำลือ ไม่พบ
ล่ำลือ ไม่พบ
ดังนั้นสองคำนี้ไม่มีในพจนานุกรม
หรืออีกนัยหนึ่ง มันเป็นคำที่เพี้ยนมาจากการใช้ของเราเอง
คำที่ถูกต้องคือ เล่าลือ ครับ
คาดว่า คงจะเพี้ยนไปจากการพูดชุดคำว่า "สมคำเล่าลือ"
พอเจอพยางค์ "คำ" แล้วต่อด้วย "เล่า"
คนที่ปากไม่คล่อง ก็จะพูดผิด จากเล่า กลายเป็น ล่ำ ไปซะงั้น
จนกลายมาเป็นคำติดปากแบบพาสะดวกว่า สมคำล่ำลือ ไปเสีย
ทั้งๆที่ความจริง ต้องใช้ว่า สมคำเล่าลือ
ซึ่งผมว่า มันแปลออกได้ทุกพยางค์ และน่าจะถูกต้องกว่า
ต่อไปนี้ผมจะใช้คำว่า เล่าลือ ให้ชินก็แล้วกัน
ปล. อันนี้มาจากการคิดเองเออเอง ถ้านักภาษาศาสตร์เห็นว่าไม่ถูกต้อง ก็ขอคำแนะนำด้วยครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
เชิญแสดงความคิดเห็น