วันพฤหัสบดี, ธันวาคม 11, 2551

พ่อดีขึ้นแล้ว...

ไม่รู้ว่าแรงสวดมนต์อธิษฐานในคืนแรก

หรือว่ายาจุฬาดีกันแน่

วันนี้พ่อผมดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เริ่มยืนได้ เดินได้นิดหน่อย
กินข้าวเองได้ สามารถพูดคุยได้เรียกว่าเท่าระดับก่อนป่วย

ด้วยว่าได้ห้องพิเศษเดี่ยวแล้วดังว่า
เมื่อคืนผมเลยได้ไปนอนเฝ้าพ่อคืนแรก (อีกครั้ง)

ห้องพิเศษ คืนละ 1,200 อยู่บนตึกใหม่เอี่ยม

คราวนี้ดีจริงครับ คือไม่หรูหราเท่าเอกชนคืนละสามสี่พันขึ้นอยู่แล้ว
แต่ก็นับว่าดีกว่าห้องรวมที่ผมไปเห็นแบบหน้ามือกับหลังเท้า

ห้องน้ำสะอาดสะอ้านดี มีล้างทุกวัน

อยู่ตึกไม่สูงนัก วิวเลยไม่ค่อยสวย
แต่ดีตรงอากาศช่วงนี้เย็นสบายไม่ต้องเปิดแอร์ก็ได้

มุมที่ผมต้องไปนั่งหลับๆตื่นๆ มาทั้งคืนก็ตรงนี้

...

พอมาอยู่ห้องพิเศษเลยรู้สึกว่าพยาบาลก็ดีไปด้วย พูดจาดี
แต่ยังเสียตรงเวลามาตรวจอะไรไม่ค่อยแจ้งข้อมูล ต้องถามเอง

ผู้ช่วยพยาบาลโมเอะใช้ได้ น่าเรียกหาบ่อยๆ

...

ปัญหาที่ผมเจอเลยคือ

  • ตั้งแต่เมื่อวานยันวันนี้บ่ายสอง แพทย์เจ้าของไข้ ไม่เคยโผล่มาให้เห็น
  • พยาบาลเข้ามาตรวจรอบดึกครั้งเดียว ตอนเที่ยงคืนครึ่ง
    ซึ่งโดยปกติ รพ. อื่นจะตรวจอย่างน้อยสองถึงสามครั้ง
    ที่แสบคือ มีบางรอบมาดูเฉยๆ ไม่วัดไข้ไม่วัดความดันด้วย -*-
  • ให้ช้อนส้อมคู่เดียว จานชามอย่างละใบ ไม่จัดเผื่อญาติอีกสักชุดหรือครับ -_-"
  • ที่นั่งญาติ พับลงเป็นเตียงไม่ได้ ต้องขดๆ เอา
  • ตู้ใส่ของในห้องพิการ ฝาเบี้ยวเกือบหมด
  • ร้านค้าตอนกลางวันคึกคักดี แต่พอตกดึก พร้อมใจกันปิดหมด ต้องซื้อของกินไปตุนเอง
  • เปิดไฟทิ้งไว้ พยาบาลมีบ่น... -3-

แต่ภาคกลางวัน เจ้าหน้าที่กับพยาบาลทำงานกันดีครับ มีเดินไปมาเรื่อยๆ

วันนี้พี่ผมอีกคนจะไปนอนให้แทน สลับกัน
คืนนี้ผมก็เลยได้นอนเฝ้าบ้านแทนไป

ตอนนี้ต้องรอคำตอบจากหมออย่างเดียวล่ะครับว่าตกลงผลเลือดเป็นยังไง
ติดเชื้ออะไรกันแน่ แล้วจะได้กลับบ้านเมื่อไหร่

แต่ทำไม ผมไม่เห็นหมอเลยซักคน... -_-"

จริงๆนะ...

ไม่มีความคิดเห็น: