พักนี้เป็นอะไรไม่รู้ครับ เจ็บตัวบ่อยมาก
สองสามวันมานี่จะได้แผลวันละแผลเป็นอย่างน้อย...
.
สองวันก่อน เก็บสายโทรศัพท์ในห้องให้เรียบร้อย
ก็เอากาวซิลิโคนแปะสายติดกับผนังเอาเลยล่ะครับ ง่ายดี
แต่ด้วยความมักง่าย ปืนยิงกาวมันหาย
ก็เลยเอาไฟแชคลนแท่งกาว แล้วป้ายๆเอา
ก็เลยได้ผลแห่งความมักง่ายครับ กาวมันละลายจนหยด
แล้วก็ไปแหมะบนใกล้ๆ ตาตุ่มขาขวา กับนิ้วกลางมือซ้าย
T_T
ไม่ต้องบรรยายครับ มันร้อนจนหนังเปิดไปเลย
ทาบัวหิมะก็ช่วยอะไรไม่ทันแล้ว....
...
วันต่อมา ทำกระเบื้องห้องน้ำ
นั่งลูบๆ ปูนขาว ก็โดนกระเบื้องบาด
เอาเนื้อนิ้วก้อยขวาไปหน่อยนึง...
T_T
กว่าจะฉลาดเอาถุงมือมาใส่ ก็ได้แผลเสียก่อน
...
มาวันนี้ ขัดปูนส่วนเกินที่ทำเอาไว้ในห้องน้ำออก
ไม่ใส่ถุงมือเช่นเคย เอาเกรียงขูด ไปสะดุดแนวกระเบื้อง
โดนเกรียงบาดมือ นิ้วกลางขวา
T_T
ล่อไปสามแนว ดีว่าไม่ลึกมาก เลือดไม่ทันออก...
...
ตอนเย็น อย่างโง่
นั่งดูจูมง ขยับเก้าอี้มานั่งเฉยๆนั่นแหละ
โดนขาเก้าอี้ทับเนื้อนิ้วเท้าด้านขวา หนังเปิด...
T_T
อีนี่เลือดกระฉูด... แดงฉาน...
แสดงว่าพักนี้กินอาหารดี ออกกำลังกายเพียงพอ....
.
แต่ละแผล ก็ต้องเอาพลาสเตอร์ปิดเอาไว้ทั้งนั้น
เพราะเป็นแผลแบบเปิดกว้าง
ไปโดนอะไรมันก็แสบไปหมด จะหยิบจับอะไรก็ต้องระวัง
แถมตอนอาบน้ำ พอโดนน้ำ แผลทั้งหมดก็พร้อมใจกันแสบ
มันแสบจนปวดตุบๆเลยล่ะคุณเอ๋ย น้ำตาจะเล็ด
ถูสบู่ไปซี้ดไป ไม่ได้เสียว แต่แสบและปวด.... >_<"
...
ไม่รู้เจอกรรมเวรอะไรมาตามสนองพร้อมกัน
หรือว่าเป็นเพราะความประมาท+โง่ เฉยๆกันแน่
รู้แต่ว่า ถ้าเป็นไปได้ ขออย่าให้มีแผลเพิ่มอีกเลย
ไม่เอาแล้ว...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
เชิญแสดงความคิดเห็น