วันเสาร์ที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

ป่าแห่งความโง่เขลา และเมล็ดพันธุ์แห่งความชั่วร้าย...

จากที่ผมเห็น และสังเกตตัวเองมาตลอดหลายปี
ผมขอสรุปว่าพฤติกรรมของคนเรานั้น ล้วนมาจากประสบการณ์ที่เคยได้รับ

เพียงแต่ประสบการณ์แบบไหนล่ะที่เราจะเลือกรับเข้ามาเป็นข้อมูล
ที่เราจะเอามาใช้เป็นแม่แบบการแสดงออกของเราในอนาคต

เรื่องนี้คงจะซับซ้อนพอๆ กับคำถามว่า ทำไมเราถึงเกิดมามีรูปร่างหน้าตาแบบนี้ล่ะมัง

หลายๆ เหตุการณ์ หลายๆข้อมูล ประมวลเข้าหากัน
และผลัดกันเข้ามายื่นและฉวยเหตุผลในการตัดสินใจของเราตลอดเวลา

จะโทษว่ากรรมบันดาล ก็อาจจะได้...

แต่เคยจำได้ไหมครับว่า เวลาที่เรากำลังจะตัดสินใจบางอย่างที่กระทันหัน
ไม่ได้เป็นเรื่องที่เราทำจนเกิดความเคยชิน หรือทำไปโดยจิตไร้สำนึก

เราจะฉุกคิดถึงเรื่องเก่าๆ ประสบการณ์เก่าๆ เพื่อเอามาใช้เป็นข้อมูลในการแก้ปัญหา

อันนี้ก็จะนับเป็นการเข้ามาเล่นตลกของโชคชะตาก็คงได้
เพราะหลายครั้ง เราก็ไม่อาจจะเลือกได้ว่า เราอยากให้ประสบการณ์แบบไหนมันผุดขึ้นมา

ถ้ามันเป็นตัวอย่างที่ดี และขณะนั้นเรามีสภาพจิตใจที่ดี
ก็อาจจะยังผลให้เรามีการตัดสินใจ และกระทำในสิ่งที่ดีๆได้

แต่ถ้าสิ่งที่โผล่ขึ้นมาในมโนสำนึกชั่วแล่นของเราตอนนั้น กลับกลายเป็นความไม่ดี
หรือเป็นสิ่งที่คนอื่นทำอย่างโง่เขลา ไร้เดียงสา แต่เราดันไปเห็นและจดจำไว้ได้ล่ะ

อะไรจะรับรองว่า เราจะไม่ตัดสินใจผิดพลาด เอาสิ่งนั้นๆ มาใช้
และทำให้เราแสดงออกอย่างที่ไม่สมควรจะทำ จนนำความเดือดร้อนมาสู่ตัวได้

...

หลายครั้งที่ผมเห็นบางคน เล่าถึงสิ่งที่เขาเห็นในสิ่งที่คนอื่นทำ
เล่าถึงการแก้ปัญหาแบบประหลาดๆ หรือแสดงออกแบบแปลกๆ

และพอเหตุการณ์ใกล้เคียงแบบนั้นเกิดกับเขาเองบ้าง
ตัวเขาเองนั่นแหละ ที่ก็เผลอทำในสิ่งที่เขาเคยเล่าออกมาอย่างไม่ผิดเพี้ยน

ผมจึงเชื่อว่า สิ่งนั้นเองคือเมล็ดพันธุ์

ประสบการณ์ทั้งหลาย ก็เหมือนเมล็ดพันธุ์พืชต่างๆ ที่เราเก็บมาได้
บางเมล็ด ก็ถูกหว่านลงผืนดินในป่าแห่งจิตใต้สำนึก บางเม็ดก็ได้แต่เก็บไว้เฉยๆ

บางครั้งเราก็ตอบไม่ได้ว่าเม็ดไหนจะผลิดอกออกผล
เม็ดไหนจะร่วงลงเกิดใหม่ และขยายเมล็ดไปยังป่าอื่นๆ ต่อไป

...

สิ่งที่ดีๆ ที่เราทำ อาจจะมีใครซักคนเห็น และแอบเก็บเอาเมล็ดไปบ้างแล้วก็ได้

สิ่งเลวๆ ที่เราหว่านอย่างไร้สติก็เช่นกัน อาจจะมีหลายคนที่ผ่านมา
และบังเอิญที่เมล็ดพันธุ์แห่งความเลวเกาะติดตัวเขาไปอย่างไม่ตั้งใจเหมือนหญ้าเจ้าชู้

...

อย่าคิดว่าฉันแยกแยะได้ ฉันโตแล้ว ฉันเก่ง ฉันฉลาด
อย่าคิดว่าเด็กไม่รู้เรื่อง เดี๋ยวมันก็ลืม โตขึ้นก็หาย

เพราะเราไม่มีทางตอบได้หรอกครับว่า ในสภาวะที่เหมาะสม

พืชเช่นใด จะงอก และผลิดอกออกผล ในป่าแห่งความโง่เขลาของทั้งผมและคุณ...

แท็กของ Technorati: {กลุ่มแท็ก},,,

ไม่มีความคิดเห็น:

15 ตัวอย่างการตลาดที่ผิดพลาดของแบรนด์ใหญ่

1. Hoover: โปรโมชั่น "บินฟรี" ที่ล้มเหลว (1992) ที่มา: Hoover ต้องการกระตุ้นยอดขายเครื่องใช้ไฟฟ้าที่ตกต่ำในยุโรป จึงเสนอโปรโมชั่น ...