วันเสาร์, พฤศจิกายน 10, 2550

สองปีผ่านไป ผมเจอเธอใน Hi5...

ถ้ายังจำกันได้

สองปีก่อน ผมเคยพูดถึงสาวน้อยกระโปรงบานคนหนึ่ง...

แด่เธอ ผู้ที่ฉันอาจได้เจอแค่ครั้งเดียว...

วันที่ 11/11/2005 ผมได้เจอเธอโดยบังเอิญ

...

และวันนี้ 10/11/2007

เกือบจะสองปีพอดีเป๊ะ... ผมได้เจอเธอแล้วครับ...

ไม่ได้เจอกันแบบได้พบได้คุยกันหรอกครับ
แต่เหมือนเป็นความบังเอิญที่มีเจตจำนง

คือพักนี้ผมจะได้รับเมล์ Invite ขอ Add Friend จาก Hi5 ติดๆกัน

ผมก็จะจิ้มเข้าไปดูว่า ตกลงผมรู้จักเขาหรือเธอคนนั้นหรือไม่
ซึ่งส่วนใหญ่ ผมก็มักจะปฏิเสธไปทั้งนั้น

แต่วันนี้ ผมเข้าไปดูใน profile ของคนๆหนึ่ง
ผมเหลือบไปเห็นรูป contact รายชื่อเพื่อนของเขาเข้า

และผมก็จำได้... เธอนั่นเอง...

เหมือนมีอะไรซักอย่างสั่งมือผมให้จิ้มไปดูข้อมูลโดยอัตโนมัติ

หลังจากดูรูปที่เธอโพสต์เอาไว้
ผมก็มั่นได้ใจได้ทันทีว่า... ใช่แล้ว... ใช่แน่ๆ...

ผมเจอเธอแล้ว ได้รำลึกถึงชื่อเล่นของเธอ
ที่ผมเองก็ลืมไปแล้วด้วยระยะเวลาและระยะทางอันห่างไกล...

และอะไรบางอย่าง ก็ทำให้ผมกดปุ่มเพื่อจะ Add Contact เธอเอาไว้
หวังว่าวันหนึ่งที่เธอจะเข้ามาเช็คเมล์ หรือกลับมา Hi5 เธอจะเห็น

เห็นว่าคนที่เคยเรียนด้วยกัน และเคยได้เจอกันเมื่อสองปีก่อน
ยังจดจำได้ และอยากจะไถ่ถามสารทุกข์สุกดิบของเธออยู่อย่างเคย...

และเมื่อวันนั้นมาถึง แม่สาวน้อยกระโปรงบานก็จะหายไป

เหลือแต่เธอ และชื่อของเธอ ที่ผมจะไม่ลืมเลือน

อีกต่อไป...

...

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

เชิญแสดงความคิดเห็น

การท่องเที่ยวเชิงเหลื่อมล้ำ

ประเทศไทยเป็นตัวอย่างที่ชัดเจนของประเทศที่ดึงดูดนักท่องเที่ยวจากทั่วโลก โดยเฉพาะคนจากประเทศที่มีรายได้สูงกว่า เช่น สหรัฐอเมริกา ยุโรป และประ...