ขึ้นต้นเช่นนี้ อย่านึกว่าผมจะมาตอบปัญหาทางเพศ
ทุกวันนี้ผมไปแวะเวียนอ่านบทความตาม blog ชาวบ้าน
ก็เลยเห็นสารพัดแบบ สารพัดเทคนิคการเขียนของแต่ละท่าน
พาลให้มานึกว่า ตกลงแล้ว ลางเนื้อก็ชอบลางยา
บางคนชอบอ่านยาวๆ บางคนก็ชอบอ่านสั้นๆ
ผมก็เลยลองมาถามกันดูว่า ถ้ามีให้เลือกระหว่าง
1. น้ำท่วมทุ่ง ผักบุ้งโหรงเหรง...
อันนี้จะเป็นพวกเขียนยาว บ้าพลัง
เขียนกันแบบใครอ่านจบได้โล่ห์เชิดชูเกียรติ
แต่งงครับ... อ่านจนจบ ประเด็นเยอะเกิน
จนสุดท้าย ไม่รู้ว่าต้องการบอกอะไร...
2. สั้นปานกลาง ใจความชัดเจน
อันนี้จะเขียนแบบวิชาย่อความ
เอาแต่เนื้อ เอาแต่สาระ
เล่นมุกเล็กน้อย และตัดประโยคไม่จำเป็นทิ้ง
เรียกว่า อ่านแล้วความครบถ้วนแน่นอน
แต่อาจจะน่าเบื่อเล็กน้อย
3. สั้นจนกุด แต่จุกลิ้นปี่...
อันนี้หายากมากครับ คือเขียนสั้นจนบางครั้งต้องต่อยอดคิดเอง
แต่ยังโดนใจกันแบบเรียกว่าเหมือนแทงเข่าเข้าลิ้นปี่
ทีเดียวนิ่ง ไม่มีอะไรให้ถามต่อ
นานๆ จะหลุดเจอซักที...
.
คุณชอบแนวไหนครับ...
เพราะผมกำลังเริ่มเบื่อตัวเองอีกแล้ว...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
เชิญแสดงความคิดเห็น