วันก่อนนั่งรถผ่านไปเจอรถขนหมู...
ใครดูก็รู้ว่าเขากำลังมุ่งหน้าไปไหน
และชะตากรรมของหมูเหล่านี้จะเป็นเช่นไร...
"เออ... เขาคงพาไปวิ่งเล่นแถวๆสวนลุมน่ะ..."
เฮ้อ... ถ้ามันสรุปออกมาเหมือนมุกตลกคาเฟ่บ้างก็ดีน่ะสิ...
.
คันนี้ยังดีหน่อย ที่เป็นรถคันใหญ่ หมูไ่ม่ต้องนอนขดๆเบียดๆกัน
เจอบางคันเป็นกระบะ วิ่งผ่านสำโรง
หมูจะเบียดกันมาก และบางทีก็ต้องตากแดดร้อนมากๆมาด้วย
หมูก็จะร้องเสียงแหลมๆ
อี๊ดๆๆๆๆ.... ระงมไปทั่วถนน...
เป็นความรู้สึกที่ยากจะอธิบายเป็นคำพูดได้...
.
น่าสงสารนะครับ แต่จะทำไงได้
มันเป็นเรื่องที่ช่วยได้ยาก
จะให้ควักเงินซื้อมันมาปล่อยให้หมดทั้งโลกรึ
แล้วคนอื่นจะกินอะไร แล้วเขาจะประกอบอาชีพอะไร...
เราหยุดคนนึง ก็ไม่ใช่ว่าจะทำให้ทั้งโลกหยุดตามเราได้
แม้แต่พระพุทธเจ้า ก็ยังทรงรับบาตรและฉันเนื้อสัตว์เป็นปกติ
ผมคงไม่กล้าจะประเสริฐเกินหน้าท่านหรอกครับ...
ทุกอย่างมีเหตุมีผลเสมอ...
.
สำหรับท่านที่อยากศึกษาในเชิงศาสนานะครับ
http://mydhammalife.blogspot.com/2007/08/blog-post_16.html
Technorati Tags: photo, truck, pig, pork, animal, sad
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
เชิญแสดงความคิดเห็น