มีของอยู่ชิ้นหนึ่ง ที่แฟนผมให้มาตั้งแต่ช่วงที่เริ่มคบกันใหม่ๆ
เป็นของธรรมดาไม่มีราคาค่างวดอะไร
แต่เป็นของที่ทำขึ้นจากมือ ค่อยๆทำค่อยๆประดิษฐ์
และทุกครั้งที่ผมหยิบมันขึ้นมาดู และอ่านข้อความสั้นๆข้างในนั้น
ผมก็จะรู้สึกเหมือนจะระเบิดน้ำตาออกมาทุกที
เหมือนอยากจะวิ่งไปกอดแล้วบอกเธอว่า ผมรักคุณ ซ้ำๆอยู่อย่างนั้น
ถึงแม้ทุกวันนี้ ผมกับเธอจะยังคงมอบของขวัญวันเกิดให้กันทุกปีอยู่
แต่ก็ไม่เคยมีชิ้นไหนที่ทำให้ผมรู้สึกแบบนั้นได้อีก
จนถึงตอนนี้ ผมก็ยังเก็บมันเอาไว้ในลิ้นชักอย่างดี
และไม่ค่อยจะหยิบขึ้นมาดูบ่อย เพราะกลัวมันจะเสียหาย
และก็กลัวความรู้สึกตัวเองด้วย มันตื้นตันขึ้นมาที ทำอะไรไม่ถูกไปร่วมสิบนาที
.
วันนี้เอามาเขียนถึง เพราะไปค้นหาหูฟังจะเอามาฟังเพลง
แต่ดันไปเจอเจ้านี่เสียก่อน ว่าจะไม่หยิบมาดูแล้วเชียว แต่อดใจไม่ได้
ดูเสร็จก็มีอาการอย่างที่ว่า...
จะว่าโอเว่อร์ก็ได้ ก็มันเป็นแบบนั้น ผมก็เป็นของผมแบบนั้น
ก็อย่างที่ผมเคยบอก ของที่ทำด้วยมือทำจากใจ มันมีคุณค่าทางจิตใจมากมายจริงๆครับ...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
เชิญแสดงความคิดเห็น