การจัดระดับความยากของภาษาสำหรับผู้เรียนที่เป็นคนไทย โดยยึดตามหลักเกณฑ์การประเมินความใกล้เคียงของภาษาในเชิงโครงสร้างไวยากรณ์ ระบบเสียง และระบบการเขียน หากเราเปรียบเทียบกับแนวทางของ FSI โดยคำนึงถึงผู้เรียนที่เป็นคนไทย ตารางอาจมีลักษณะดังนี้:
ตารางระดับความยากในการเรียนรู้ภาษา (ปรับให้เหมาะสำหรับผู้เรียนชาวไทย)
| ระดับ | กลุ่มภาษา | ภาษา | ระยะเวลาที่ใช้เรียนรู้โดยประมาณ |
|---|---|---|---|
| กลุ่มที่ 1 | ภาษาง่าย | ลาว, กัมพูชา, มลายู | 20-30 สัปดาห์ (ประมาณ 500-750 ชั่วโมง) |
| กลุ่มที่ 2 | ภาษาที่ยากปานกลาง | อินโดนีเซีย, พม่า, สเปน, อิตาลี, โปรตุเกส | 30-50 สัปดาห์ (ประมาณ 750-1,250 ชั่วโมง) |
| กลุ่มที่ 3 | ภาษาที่ยาก | ฝรั่งเศส, เกาหลี, เวียดนาม, ดัตช์, นอร์เวย์, สวีเดน | 40-60 สัปดาห์ (ประมาณ 1,000-1,500 ชั่วโมง) |
| กลุ่มที่ 4 | ภาษาที่ยากมาก | เยอรมัน, โปแลนด์, รัสเซีย, เช็ก, ญี่ปุ่น, ตุรกี | 50-70 สัปดาห์ (ประมาณ 1,250-1,750 ชั่วโมง) |
| กลุ่มที่ 5 | ภาษาที่ยากมากที่สุด | จีน (แมนดาริน), อาหรับ, ฮังการี, ฟินแลนด์ | 70-90 สัปดาห์ (ประมาณ 1,750-2,250 ชั่วโมง) |
เหตุผลในการจัดกลุ่ม
- กลุ่มที่ 1: ภาษาลาว กัมพูชา และมลายู มีโครงสร้างที่คล้ายกับภาษาไทย ทำให้คนไทยเรียนรู้ได้ง่ายขึ้น
- กลุ่มที่ 2: อินโดนีเซียและพม่ามีโครงสร้างที่คล้ายภาษาไทยอยู่บ้าง ขณะที่สเปน อิตาลี และโปรตุเกสแม้จะเป็นภาษายุโรป แต่มีโครงสร้างที่ค่อนข้างตรงไปตรงมาและออกเสียงตามตัวอักษร
- กลุ่มที่ 3: ภาษาฝรั่งเศส เกาหลี และเวียดนามมีการผันคำหรือโครงสร้างที่ซับซ้อนขึ้น ขณะที่ภาษานอร์เวย์และสวีเดนมีโครงสร้างคล้ายอังกฤษ แต่ยังง่ายกว่าสำหรับคนไทยที่จะเข้าใจ
- กลุ่มที่ 4: เยอรมัน โปแลนด์ และเช็กมีโครงสร้างที่ซับซ้อนและคำยาว ส่วนญี่ปุ่นและรัสเซียมีระบบการเขียนและไวยากรณ์ที่แตกต่างจากภาษาไทยอย่างมาก
- กลุ่มที่ 5: จีน (แมนดาริน) และอาหรับมีทั้งระบบการเขียน ระบบเสียง และไวยากรณ์ที่แตกต่างจากภาษาไทยสูงสุด ฮังการีและฟินแลนด์มีระบบผันรูปคำซับซ้อนมาก ทำให้เป็นกลุ่มภาษาที่ยากที่สุดสำหรับคนไทย
การจัดระดับเหล่านี้พิจารณาจากความท้าทายทางไวยากรณ์ ระบบเสียง และความซับซ้อนของการเขียนที่คนไทยต้องเผชิญ