ปีนี้เทศกาลตรุษจีน ตรงกับวันวาเลนไทน์พอดี 14 กุมภาพันธ์
วันนี้ไปเดินเซ็นทรัล บางนา เห็นเขาเอาโคมแดงมาประดับแล้ว
ถ้ายังจำกันได้ ก็คือโคมแดงเหมือนของปีที่แล้วนั่นแหละครับ
ปีที่แล้ว ผมก็ถ่ายภาพมาให้ชม
ปีก่อนดูจะเยอะและยาวกว่านี้
ปีนี้สงสัยกลัวคนจะเบื่อ เลยใช้แก้วเสียบกุหลาบมาสลับด้วย
นัยว่า ตรุษจีนกับวาเลนไทน์ ในวันเดียวกัน ^_^
ดูแล้วก็ว่าคนทำเข้าใจทำดี น่ารักดีครับ ^_^
ทั้งปีใหม่จีน ทั้งวันแห่งความรัก เป็นเรื่องดีทั้งคู่เลยเนอะ...
ได้กลับมาแล้วครับ หูฟัง Skullcandy Smokin buds
หูฟังเก่า สีฟ้า ถ้ายังจำกันได้ มันเกิดสายไฟขาดตรงจุดใกล้หูฟังกันซะงั้น
อยู่ได้ราวปีกว่าๆ ล่ะมัง...
แต่ดีว่า Skullcandy รับประกันตลอดชีพ
ถ้าเจ๊งเพราะการผลิต เปลี่ยนฟรี แต่ถ้าเจ๊งงี่เง่า เอาไปเลยครึ่งราคา...
แน่นอนครับ กรณีผมมันสายไฟขาด เข้ากรณีครึ่งราคา
วิธีการเคลมไม่ยากครับ
ง่ายสุดคือ ซื้อร้านไหน ส่งเคลมร้านนั้น
แต่ก็อีกล่ะครับ ผมซื้อ B2S แต่ขี้เกียจไปส่งร้าน B2S
เลยหาข้อมูลส่งเคลมเอง อีกเช่นเคย
เจอจากเว็บของ skullcandy
http://www.skullcandy.com/international.html
ในไทย ตัวแทนจำหน่ายคือ
Jebsen & Jessen Marketing (T) Ltd
23/110-117, Sorachai Bldg., 25th - 29th Fl., Soi Sukhumvit 63 (Ekamai)
Sukhumvit Rd., Klongton Nua, Wattana, Bangkokg 10110
Thailand
Service Phone Line +66 2 787 8111
Sales Phone Line + 66 2 787 8228
Sales Fax Line + 66 2 787 8108
Contact: Sasinun Buranatrakul
e-mail: sasinun_b@jjsea.com
Website: www.marketing.jjsea.com
....
คุณสามารถส่งเมล์ไปยัง email ข้างต้น หรือโทรไปสอบถามได้ครับ
ของผมใช้การส่งเมล์ ก็ตอบรับในเช้าวันรุ่งขึ้น ไม่ช้าเกินไปนัก
แต่เคล็ดลับคือ ต้องคอยตามเรื่องครับ
เพราะไม่งั้น เขาจะลืมคุณ... -_-"
ผมใช้เวลา 3 สัปดาห์ เขาถึงจะส่งหูฟังกลับมา
นับว่าเร็วแล้ว เพราะเคยได้ยินบางคน เจอไปหกเดือน
หลักๆ คือ ส่งเรื่องไป เขาก็จะส่งเมล์ที่อยู่
ก็คือที่อยู่เดียวกับข้างบนนั่นแหละ ก็ส่งหูฟังใส่ซองกันกระแทกไปให้เขา
เขาก็จะแจ้งกลับว่า เคลมเต็มหรือครึ่งราคา
แล้วก็แจ้งเบอร์บัญชีให้เราโอนเงิน
โอนเงินเสร็จ เราก็ตามเรื่องหน่อยว่าส่งหูฟังกลับหรือยัง
แค่นี้ก็ได้หูฟังรุ่นเดิม แต่อาจจะสีใหม่ กลับมาแล้วครับ
ตอนแรกกะว่าจะหน้ามือไปซื้อหูฟังใหม่
แต่นี่เคลมได้แล้ว ก็เลยช่างมัน ฟังตัวนี้ไปก่อนครับ
สีฟ้าหมด เลยได้สีดำมาแทน ก็สวยไปอีกแบบครับ
...
ก็คงมีเท่านี้ครับ สำหรับการเคลม
ใครมีหูฟัง skullcandy เก่า อย่าทิ้งนะครับ เคลมได้แน่นอน
แค่เก็บชิ้นส่วนไว้ให้ครบเท่านั้นแหละ...
Created by WhatsMyTwitterAccountWorth.com
...
$666
so I'm a Satan?
...
22,000 บาท เองอะ... ไม่ได้เรื่องเลย...
วันนี้ (24 ม.ค.) เป็นวันแห่เจ้าพ่อทัพสำโรง ประจำปีครับ...
ปีนี้ไปแถวสำโรงช้าไปหน่อย เลยไม่ทันมังกรยักษ์
ถ้าอยากดูมังกรยักษ์มุดเข้าร้านค้า ก็ไปดูของปีก่อนได้ครับ
http://kohsija.exteen.com/20090111/entry
http://kohcafe.blogspot.com/2009/01/2552_11.html
ได้ดูขบวนเจ้าพ่อช่วงสุดท้ายพอดี กำลังเลี้ยวเข้าซอยวัดด่านฯ
คนยังคงมหาศาลหนาแน่นเช่นเคย ถึงแม้คนท้องถิ่นจะว่าน้อยลง...
แต่ปีนี้มาทันได้ดูกายกรรมต่อตัวครับ
เห็นว่ามีโชว์กันทุกปี มาหยุดต่อตัวกันที่หน้าปากซอยเลย
จริงๆ ต่อสูงกว่านี้อีกสองสามคนแน่ะ แต่ลืมถ่าย -_-"
ตามมาด้วย รถพรมน้ำมนต์ของเจ้าพ่อทัพฯ
และรถแห่เจ้าพ่อ ที่ทุกคนรอคอย...
พอรถเจ้าพ่อมาถึง ชาวบ้านที่เปิดร้านค้า ก็จะจุดประทัดตับใหญ่รับครับ
เรียกว่า รับกันไปเป็นทอดๆ ยาวไปตลอดจนหมดร้านค้านั่นแหละครับ
เป็นงานที่มีเสียงประทัดยาวนานดีใช้ได้เลย...
...
ไม่รู้คนอื่นคิดยังไง แต่ผมชอบนะ
ดูเป็นงานที่คนในชุมชนได้ร่วมกันทำดี
และสำหรับผม แค่เป็นคนไปยืนดู ก็ยังรู้สึกสนุกดี...
ผ่านไปอีกปีอย่างรวดเร็ว...
ยิ่งอายุมาก ปีๆนึง ผ่านไปเร็วจริงๆ...
ใช้ HTC Hero มาตั้งแต่ 20/12/2009
มาถึงวันนี้ ก็นับว่าใช้มาได้ราว 1 เดือนเต็มพอดี...
ได้เอาไปเที่ยวปีใหม่ที่เขาค้อด้วยกัน
รวมถึงใช้นู่นนี่เยอะอยู่...
จากประสบการณ์การใช้ Nokia 5800 เครื่องก่อน
เลยพอจะเป็นฐานให้การใช้งานเจ้านี่ มีตัวเปรียบเทียบที่ใช้ได้...
แต่เนื่องจาก มันก็ไม่ใช่ว่าจะใหม่ล่ะนะ
จะมานั่ง review ให้ดู hardware, software ก็เกร่อเกินไป
เอาเป็นว่า ผมจะมาแนะนำ application ที่ผมใช้อยู่ก็แล้วกันครับ
ถือเป็นการแลกเปลี่ยนข้อมูลโปรแกรมที่น่าสนใจ
...
เริ่มด้วย ถ้าให้ผมนิยามความเป็น Android
มันคือมือถือที่ "อยากได้ ต้องทำเอง" อย่างแท้จริง...
คือโดยพื้นฐานการเป็นโทรศัพท์ มันไม่ฉลาดเท่า Nokia
การเข้าถึง contact การใช้โทร ฯลฯ ที่โทรศัพท์ควรมี มันทำได้แย่หมดสิ้น...
แต่เนื่องจากมันมี Market ให้เลือกลงโปรแกรมเพิ่มได้เอง
และส่วนใหญ่ โปรแกรมฟรีก็ดีใช้ได้ ผมจึงสรรหาโปรแกรมมาอุดช่องโหว่พวกนี้
และนี่คือ รายการโปรแกรมที่ผมใช้ คร่าวๆ...
นอกนั้นก็โปรแกรมทั่วไป ที่เขาใช้กันน่ะครับ
บางตัวลงไว้ก็ไม่ค่อยได้ใช้ หรือธรรมดาจนไม่ต้องเขียนถึง...
โปรแกรมที่เขียนถึงทั้งหมดนั่น ฟรีทุกตัวครับ หาเอาจากใน market ได้เลย
พวกเกม คงไม่เขียนถึงครับ เพราะเล่นน้อย
และโปรแกรมบางตัว HTC ก็ทำมาให้แล้ว ถือว่าสะดวกขึ้นพอตัว
ท่านใดใช้ HTC Hero หรือ Android ตัวอื่น สนใจแลกเปลี่ยนความเห็นกันได้ครับ...
แต่ก่อน ผมรู้จักแต่ผักชีแบบเดียว...
(ภาพจาก learner.in.th)
ก็คือแบบที่คนไทยเรากินกันเป็นปกติ
ใช้โรยหน้าอาหาร หรือกินกับสาคู อร่อยสุดๆ
ชื่อฝรั่งว่า Coriander หรือ Chinese Parsley
แต่พอมาหลังๆ ผมเริ่มเจอผักชีแปลกๆ เพิ่มเข้ามาในสารบบชีวิต
ทำให้ผมสับสนว่า ผักชีฝรั่ง กับผักชีลาว มันคืออันไหนแน่...
...
แต่ก่อน ผมนึกว่าเจ้าใบยาวๆ มันคือผักชีลาว
แต่ที่ไหนได้... มันคือผักชีฝรั่ง...
(ภาพจาก http://www.kunanon.com)
ผักชีฝรั่ง หรือ Eryngium foetidum ชื่อยาวมาก และมีหลายชื่อมาก
ชื่อสั้นที่สุดชื่อนึงคือ Culantro
ผมเริ่มได้กินมัน ตอนที่เริ่มมีอาหารเวียดนามเข้ามาแพร่หลาย
และก็เริ่มเห็นเอาไปใส่ในอาหารอีสานอย่างพวกต้มแซ่บ
ผมว่าผมชอบกินมันนะ กลิ่นหอมดี ไม่เหม็นเขียว กินแก้เลี่ยนได้ดี
...
ส่วนอีกตัวที่แต่ก่อนผมเคยสับสน เรียกมันว่าผักชีฝรั่ง
แต่จริงๆแล้วมันคือ พาสลีย์ (Parsley)
(ภาพจาก http://www.mccormick.com.au/parsley)
ได้เห็นครั้งแรก ตอนมันวางมาบนสปาเก็ตตี้ในร้านพิซซ่า
และบนอาหารฝรั่งต่างๆ
กลิ่นแรงใช้ได้เลย เรียกว่ากินหลังอาหารที กลิ่นผักนี่กลบกลิ่นอื่นในปากหมดสิ้น...
เอาว่ามันเป็นผักที่ไม่เหมาะแก่การกินเล่นเป็นอันมาก
...
และสุดท้าย ผักชีลาว...
(ภาพจาก thaiza.com)
ซึ่งค้นไปค้นมา เขาว่าจริงๆเรียกว่า ผักชีล้อม หรือ Fennel
ตอนนี้ผมเลยงงว่า ตกลงจะเรียกว่าอะไรดีกันแน่
แต่ผักนี้ เห็นใส่ในอาหารอีสานบ้าง ไม่ค่อยได้กินเท่าไหร่ จำกลิ่นไม่ได้
...
เอาว่าตอนนี้ ผมคงจะเรียกถูกแล้วล่ะ ว่าผักชีตัวไหนเรียกว่าอะไร
อันไหนผักชี ผักชีฝรั่ง ผักชีล้อม หรือพาสลีย์...
หวังว่าคงจะมีประโยชน์ต่อทุกท่านเช่นกัน...
เกิดสุริยุปราคาคราวนี้ ผมเพิ่งรู้ก็ตอนเช้าวันนี้นี่เอง
เพราะนานจนลืมว่าเคยอ่านเจอว่าจะเกิด
เขาบอกว่าเริ่มสัมผัสตอน 15:00 น. และเข้าเต็มที่ตอน 15:37 น.
พอได้เวลาบ่ายสามครึ่ง เลยเดินสำรวจเสียหน่อย...
ได้เห็นแสงลอดรูกำแพงมาเป็นแบบนี้...
แสงรูปจันทร์เสี้ยว...
ว่าแล้วก็หาวัสดุกรองแสงเท่าที่จะหาได้
ไปๆมาๆ ไปคว้าหน้ากากกันแสงสีเขียวมาได้อันนึง...
ถ่ายภาพผ่านกระจกกรองแสงได้พระอาทิตย์เขียวอื๋อมาแบบนี้...
ถ่ายให้เพียบ พอจะใช้ได้แค่รูปเดียวนี่แหละ...
...
บันทึกเอาไว้ ว่าได้ออกมาตื่นเต้นดูสุริยุปราคากับเขาด้วย
พบกันใหม่ กับสุริยุปราคาบางส่วน อีกครั้งในประเทศไทย
วันที่ 9 มีนาคม 2016 (พ.ศ.2559) เวลา 8:57 น.
หรืออีก 6 ปีกว่าๆ ข้างหน้า...
ส่วนที่ว่าจะรอดูสุริยุปราคาเต็มดวงในประเทศไทยนั้น
ครั้งต่อไปก็วันที่ 3 มิถุนายน 2114 (พ.ศ.2657) เวลา 16:10 น.
หรืออีกแค่ 104 ปีกว่าๆ เท่านั้น...
ขอให้ได้อยู่จนถึงวันนั้นกันนะทุกท่าน...
ผมเคยได้เห็นเต็มดวงคราวก่อน วันอังคาร ที่ 24 ตุลาคม 1995 (พ.ศ.2538)
เวลา 11:32 น. หรือเมื่อ 14 ปีก่อนมาแล้ว
ไม่ต้องเสียดายว่าไม่เคยเห็นอีกแล้ว...
คลิกไม่ต้องแรง แต่ขอแรงคลิกกันหน่อยครับพี่น้อง!
วันนี้เพิ่งมีงานเปิดตัว MV ตัวแรกในชีวิตที่ได้กำกับ
ต้นตอความคิดมาจากครีเอทีฟบริษัทโลว์
ที่ส่งต่อมาให้ผมตีความ แปลงเป็นเพลงและภาพ
ซึ่งผมก็ลากนักร้องน้องรัก-แสตมป์มาช่วยกันยำทำเป็นเพลง
พ่นๆ เนื้อหาให้แสตมป์ไป
แสตมป์ก็นำไปเรียงร้อยออกมาเป็นถ้อยคำที่สวยงามและน่ารัก
จากนั้นผมกับทีมก็ออกไปเก็บภาพมาร้อยเรียงเป็นเรื่อง
และนำมาฝากกันดู ณ โอกาสนี้
MV นี้ชื่อเพลงว่า “เพลงนี้เพื่อลานเล่นน้อง”
จุดประสงค์ก็ตามชื่อเพลงเลยครับ
มันถูกทำขึ้นเพื่อชักชวนให้ผู้คนร่วมกันส่งต่อ
ให้เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ และญาติมิตรได้ดูกัน
(ช่วยกันส่งต่อได้ตามสบายไม่ว่าวิธีไหน ทวิตเตอร์, facebook, Fwd Mail, ฯลฯ)
ถ้าการส่งต่อแผ่กระจายสู่วงกว้างไปได้เรื่อยๆ
และถึง “ห้าแสนคลิก” บรีสจะสร้างลานเล่นอีกหนึ่งแห่งให้กับน้องๆ
ในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ หลังจากได้สร้างมาแล้วสองร้อยแห่งทั่วประเทศ
(ซึ่งจริงๆ แล้ว คลิกคนละหลายครั้งก็ได้-ฮ่าฮ่า)
ทางครีเอทีฟเขาบอกว่าถือว่า แทนที่จะบริจาคเงินสร้างสนามเด็กเล่น
ก็ “บริจาคคลิก” แทน เป็นการบริจาคง่ายๆ และฟรีๆ แต่ก็ได้ส่งต่อความสุขเหมือนกัน
“500,000 คลิก” เป็นตัวเลขที่ผมและแตมคิดว่าคงไม่ง่ายแน่ๆ
ส่วนตัวแล้วก็ยังไม่แน่ใจว่ามันจะถึง แต่ผมก็อยากส่ง MV ตัวนี้ต่อไป
อยากให้คนได้ดูมันเยอะๆ เพราะก็ตั้งใจทำเต็มที่ครับ : )
มีข้อความบางอย่างอยากจะส่งต่อ
หวังว่าคนที่ได้ดูก็คงได้รับข้อความนั้นไป
ถ้าชอบใจก็ฝากบอกกล่าวเพื่อนๆ กันด้วยแล้วกันนะครับ : )
ชอบ-ไม่ชอบก็บอกกันได้
ก็หวังว่าอย่างน้อยก็ขอให้มีสักหนึ่งรอยยิ้มขณะดูก็ดีใจแล้ว
ดูให้สนุกนะครับ
(รอโหลดให้เสร็จก่อนก็ดีนะครับ อารมณ์จะได้ไม่สะดุด)
คลิกเลย!
“เพลงนี้เพื่อลานเล่นน้อง”
via : http://www.roundfinger.com/blog/?p=818
...
ช่วงนี้รู้สึกอารมณ์แกว่ง เครียดง่าย คาดว่าคงจะขาดวิตามิน B อีกเป็นแน่
เพราะปกติ ผมเป็นคนขาดวิตามิน B ง่ายอยู่แล้ว...
เลยเดินเข้าร้านขายยา ถามหาวิตามินบี
เจ้าของร้านก็ดีใจหาย ถามความต้องการพร้อมเปรียบเทียบให้เสร็จสรรพ
สรุปว่า ถ้าเครียดแบบไมเกรน หรืออารมณ์แกว่ง ใช้ nat B เขาว่าตรงประเด็น
กินหลังอาหารเช้าดีสุด และอย่ากินพร้อมกาแฟ เพราะอาจมึนงงได้
วันละเม็ด ขวดเล็ก 40 เม็ด... ลองกินไปก่อน
อยากรู้เหมือนกันว่า ชีวิตจะดีขึ้นไหม...
ได้ข่าวว่าหลานกิน nat B เตรียมสอบเอนทรานซ์...
เราก็เนียนบอกไปว่ากินเตรียมสอบเอนท์เหมือนกัน...
การที่เราเอาชีวิตไปผูกพันกับใคร หรือสิ่งใด
มันก็คงเหมือนหมาที่ผูกพันกับเจ้าของอย่างเรา
หมาจะวิ่งเข้าหาเจ้าของ และอยู่ใกล้ๆ ไม่ห่าง
ก็คงเหมือนกับใจของคนที่ผูกพันกัน คงจะไม่อยากจากไปไหน
เห็นหมาที่บ้านที่คอยวิ่งมาหาบ่อยๆ คิดว่ามันคงจะเหงา
เลยพาให้คิดถึงหมาที่อยู่ริมถนน ไม่มีเจ้าของ ไม่มีคนดูแล
นึกไม่ออกเลยว่ามันจะเหงาบ้างไหม แล้วจะเหงาขนาดไหน
เพราะคงจะเป็นการใช้ชีวิตที่ฝืนธรรมชาติของมันอย่างที่สุด
คนเรา แค่ต้องจากคนที่รักที่ผูกพันมากไป ยังเศร้าเสียใจมาก
หมาที่ต้องนอนข้างถนน ไร้คนลูบหัว ไม่มีคนหาข้าวให้กิน
ก็คงจะรู้สึกไม่ต่างกัน...
...
เคยคิดว่า อยู่คนเดียวได้ เราจะไม่เหงา...
อยู่กับหมากับแมว อยู่กับทีวี คอมพิวเตอร์ได้ เราจะไม่เหงา...
เปล่าเลย... มันแค่เรายังรู้สึกปลอดภัยว่าคนรอบข้างเรายังอยู่ไม่จากไปไหน...
แต่ถ้าถึงวันที่ต้องห่างกันจริงๆ
เราจะรู้ว่า เรารับมือกับความเหงาได้ไม่ดีอย่างที่เราเคยคิดไว้หรอก...
มันเหงาจริงๆนะ...
เหงาจริงๆ...
เหงาจนน้ำตาไหลเลยล่ะ...
ต้องขออภัยที่พักนี้หายไปอีกแล้ว
ที่ติดค้างเรื่องเล่าเที่ยวปีใหม่ กำลังสงสัยอยู่ว่าเมื่อไหร่จะงอก
พอดีช่วงนี้ต้องไปเฝ้าดูแลพ่อน่ะครับ
ไม่ต้องเป็นห่วง ไม่ได้เป็นอะไร แต่หมอเขาแนะนำให้ไปทำกายภาพบำบัด
ฟื้นฟูการเคลื่อนไหวที่ติดขัด ให้ช่วยเหลือตัวเองได้มากขึ้น
เข้าไปไม่กี่วัน ทำให้รู้ว่า การที่เราปล่อยให้ผู้สูงอายุไม่มีกิจกรรม
หรือว่าปล่อยให้เขานอนเฉยๆ เพราะเราขี้เกียจดูแลเนี่ย มันไม่ดีขนาดไหน
คนเราต่อให้ไม่แก่ แต่ถ้าไม่มีกิจกรรมอะไร ก็มีการสูญเสียความจำและทักษะอยู่แล้ว
แล้วยิ่งเป็นสมองคนแก่ ก็ยิ่งลืมง่าย แล้วฟื้นยากกว่าด้วย
จะเห็นว่าคนแก่เริ่มมีอาการหลงๆลืมๆ จำชื่อลูกไม่ได้ จำวิธีใส่เสื้อไม่ได้
หลายครั้งก็เริ่มจากเราไม่ยอมให้เขาได้ฝึกทำ ตามใจเขามากไป
ไม่ยอมชวนคุย คอยบอกข้อมูลข่าวสารให้เขารับรู้
สุดท้ายเขาก็จะสูญเสียความทรงจำและทักษะส่วนนั้นไป
และจะค่อยๆ สูญเสียไปเรื่อยๆ จนสุดท้ายก็เดินไม่เป็น กินไม่เป็น จำใครไม่ได้ ในที่สุด
ซึ่งถ้าปล่อยให้ไปถึงจุดนั้น นับว่าเป็นเรื่องเศร้ามาก...
ดังนั้น ในฐานะที่ผมยังพอทำอะไรได้
ก็จะอาศัยเวลาช่วงนี้เรียนรู้เรื่องกายภาพบำบัด และการดูแลสมองคนแก่มาให้มากที่สุด
จุดสำคัญที่ตอนนี้ผมได้มาคือต้องแน่ใจว่า
เราถามคำถามต่อไปนี้แล้วผู้สูงอายุยังตอบได้
รวมถึงทักษะอื่นๆ เช่น เขียนชื่อ นามกุลตัวเองให้ถูกต้อง
หรือท่องเบอร์โทรศัพท์บ้านให้ได้
และการแยกแยะตัวเลข หรือแม้แต่ความต่างระหว่างเลข 500 กับ 5000 ซึ่งบางคนตอบไม่ได้ก็มี
...
ถ้ากลัวว่าคนใกล้ชิดจะมีอาการแบบนี้ ลองใช้เวลาชวนคุย ลองถามเล่นๆดู
บางครั้งเราอาจจะตกใจก็ได้ ที่เขาจำอะไรได้น้อยกว่าที่เราคิด
ยังดีว่า พ่อผมยังไม่อาการหนักจนจำอะไรไม่ได้เลย
หรือว่าขยับไม่ได้เลยอะไรทำนองนั้น
แต่ก็เป็นเรื่องที่ควรจะระวังป้องกันแต่เนิ่นๆ อย่านิ่งนอนใจปล่อยไว้จนรักษายากนะครับ...
คำเตือน มีภาพรุนแรง เด็กและคนขวัญอ่อนไม่ควรรับชม...
...
พอดีเจอมาจาก @tewson เมื่อเช้า เห็นว่าดี เลยนำมาให้ชมกัน
ดูแล้วก็นึกถึงตอนที่นั่งรถกลับมาจากเพชรบูรณ์ช่วงปีใหม่
รถวิ่งกันเร็วมาก เพราะถนนต่างจังหวัดมันโล่ง
ถึงจะหวาดเสียวไปบ้าง แต่ก็ยังโชคดีที่ไม่เกิดอุบัติเหตุอะไร
แต่พอมาถึงมอเตอร์เวย์ รถติดมาก คนกรุงเทพกลับใจร้อน
แย่งกันเบียด แข่งกันแซง จนเห็นอุบัติเหตุรุนแรงในหลายจุด
ผมเห็นรถคันนึงหมุนตกคู หลังยกไปติดกับรั้วกั้นถนน
มีรถมูลนิธิกำลังจอดช่วยแบบสดๆร้อนๆ ก็หวังว่าเขาจะรอด
ชีวิตนี้มันช่างเปราะบาง...
แค่เราไม่ทำตัวเสี่ยงๆ โอกาสจะตายมันก็มากพออยู่แล้ว
ถ้าคุณขับรถ... ก็โปรดระวังชีวิตของตัวเอง และผู้อื่นให้มาก
เพราะไม่ใช่จะมีแค่คุณที่เสียใจ... ยังมีอีกหลายคนทั้งเขาทั้งเรา ที่จะเสียใจเหลือเกิน...
ก่อนอื่น ต้องขอกล่าวสวัสดีปีใหม่ พ.ศ.2553 หรือ ค.ศ.2010 อย่างเป็นทางการ
(ถึงแม้จะสายไปหน่อยที่มาสวัสดีเอาวันที่ 3 มกราคม เข้าไปแล้ว)
จากที่หลายท่านทราบ หรืออาจจะไม่ทราบ
ว่าผมหนีไปเที่ยวเขาค้อ เพชรบูรณ์...
เพิ่งกลับมาถึงบ้านก็ปาเข้าไปสี่ทุ่มเมื่อคืน
เลยไม่ได้เขียนอะไร หรือว่าเล่นกิจกรรมอะไรกับทาง exteen เลย
เอาเป็นว่า กลับมาแล้ว ก็จะพยายามเขียนเล่าว่าไปไหนมาบ้างในสามวันทีผ่านมา
สุดท้ายนี้ ขอคุณพระศรีรัตนไตร และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ท่านเคารพนับถือ
อำนวยพรให้ทุกท่านสุขภาพแข็งแรง คิดสิ่งใดก็ขอให้สมความปรารถนา
เข้าสู่ปีขาล ขอให้เป็นปีที่มีสิ่งดีๆ เกิดขึ้นกับคุณนะครับ...
ไว้ผมจะไปไล่อ่านดูบ้าง ว่าใครไปเที่ยวไหนกันมา
เผื่อว่าจะได้วางแผนไปกับเขาบ้างในโอกาสหน้า... ^_^