ไข่เจียวปูเจ๊ไฝ: ทำไมถึงกลายเป็นดราม่าไม่จบ?

ช่วงที่ผ่านมา ร้าน เจ๊ไฝ ประตูผี กลับมาเป็นประเด็นร้อนแรงอีกครั้ง เมื่อมีลูกค้าถูกคิดราคาเมนู "ไข่เจียวปู VVIP" ที่สูงถึง 4,000 บาท ทั้ง ๆ ที่ราคาในเมนูปกติแสดงไว้เพียง 1,500 บาท โดยไม่ได้มีการระบุเมนูพิเศษนี้ให้ชัดเจน สุดท้ายกรมการค้าภายในเข้าตรวจสอบและปรับเงิน 2,000 บาท โดยอ้างอิงว่าผิดกฎหมายเรื่อง "การแสดงราคา" ตามพระราชบัญญัติว่าด้วยราคาสินค้าและบริการ พ.ศ. 2542 มาตรา 28

เรื่องนี้ทำให้สังคมตั้งคำถามว่า ทำไมร้านสตรีทฟู้ดที่มีชื่อเสียงระดับโลกถึงถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนัก และทำไมค่าปรับกลับน้อยกว่าราคาอาหารจานเดียวเสียอีก มาลองถอดรหัสกันอย่างละเอียด

---

กฎหมายไทยว่าด้วยการแสดงราคา

กฎหมายเกี่ยวกับราคาสินค้าและบริการของไทยมีเป้าหมายเพื่อคุ้มครองผู้บริโภคและป้องกันไม่ให้เกิดการเอารัดเอาเปรียบ โดยมีสาระสำคัญดังนี้:

• ร้านค้าต้องแสดงราคาสินค้า/บริการให้ชัดเจน อ่านง่าย และเปิดเผยแก่ลูกค้า

• ราคาที่แสดงต้องเป็น ราคาสุดท้ายที่ผู้บริโภคจ่ายจริง รวมทั้งภาษีมูลค่าเพิ่มและค่าบริการอื่น ๆ ถ้ามี

• หากสินค้ามีป้ายหรือพิมพ์ราคามาแล้ว สามารถใช้ได้ทันที แต่ต้องตรงกับราคาที่คิดจริง

• การไม่ติดป้ายราคาหรือแสดงราคาไม่ชัดเจน มีโทษปรับไม่เกิน 10,000 บาท (ในกรณีเจ๊ไฝ โดนปรับเพียง 2,000 บาท)

• หากตรวจสอบพบว่ามีการตั้งราคาสูงเกินสมควร ถือเป็นความผิดที่ร้ายแรงกว่า โทษสูงสุดคือ จำคุก 7 ปี และปรับไม่เกิน 140,000 บาท

กล่าวได้ว่า โทษเบื้องต้นเรื่องการไม่แสดงราคาถูกกำหนดไว้ค่อนข้างต่ำ เมื่อเทียบกับราคาสินค้าในปัจจุบัน แต่ถ้าสืบพบการ “โก่งราคาเกินควร” จะกลายเป็นคดีอาญาที่มีโทษรุนแรงทันที

---

ทำไมเจ๊ไฝถึงโดนดราม่า?

1. ราคาแรงเกินตลาด

เมนูอย่างไข่เจียวปูตั้งราคาตั้งแต่หลักพันจนถึงหลักหมื่น ขณะที่ไข่เจียวทั่วไปตามร้านอาหารไทยราคาหลักสิบหรือร้อยต้น ๆ ความแตกต่างที่กว้างเกินไปทำให้ผู้บริโภครู้สึกเหมือนถูกเอาเปรียบ

2. ความไม่โปร่งใสในการแสดงราคา

ลูกค้าเห็นราคา 1,500 บาทในเมนู แต่ถูกเรียกเก็บจริง 4,000 บาท ทำให้รู้สึกเหมือนถูกหลอก แม้ทางร้านจะอ้างว่าเป็นเมนูพิเศษที่ต้องสั่งล่วงหน้าก็ตาม แต่เมื่อไม่มีการประกาศชัดเจน ก็ถือว่าขัดต่อเจตนารมณ์ของกฎหมาย

3. ภาพลักษณ์ Michelin Star

เจ๊ไฝเป็นร้าน street food ไทยร้านแรกที่ได้ดาวมิชลิน ทำให้ทั้งคนไทยและต่างชาติคาดหวังสูงมาก ทั้งในเรื่องรสชาติ บริการ และความสะอาด แต่สิ่งที่เจอจริงคือการบริการห้วน ๆ ระบบจดบิลมือที่ไม่มาตรฐาน และสภาพครัวที่ดูไม่สะอาดเท่าที่ควร

4. ความรู้สึกว่า “ไม่ใช่ร้านของคนไทยแล้ว”

ราคาที่สูงจนคนไทยทั่วไปไม่สามารถเข้าถึงได้ ทำให้เกิดอารมณ์หมั่นไส้ ว่าร้านนี้ขายเพื่อตอบสนองนักท่องเที่ยวกระเป๋าหนักมากกว่าลูกค้าในประเทศ ความรู้สึกถูกทอดทิ้งนี้ทำให้กระแสตีกลับแรงขึ้น

---

รีวิวจากนักท่องเที่ยว: คาดหวัง vs ความจริง

• สิ่งที่คาดหวัง: ได้ลิ้มลองตำนาน street food ที่เชฟทำเองทุกจาน, รสชาติจัดจ้าน, ประสบการณ์ที่ต้องลองให้ได้สักครั้ง

• สิ่งที่เจอจริง: หลายคนบอกว่าอาหารธรรมดาเกินคาด รสชาติไม่ได้ว้าว บริการไม่เป็นมิตร ปริมาณอาหารน้อย และไม่คุ้มกับราคาที่จ่าย บางรีวิวถึงกับใช้คำว่า tourist trap หรือกับดักนักท่องเที่ยว

---

เปรียบเทียบกับร้าน Michelin Star สตรีทฟู้ดอื่น ๆ

เพื่อให้เห็นความต่าง ลองดูร้านสตรีทฟู้ดในต่างประเทศที่ได้ดาวเท่ากัน (1 ดาว) เช่น สิงคโปร์ ฮ่องกง และญี่ปุ่น

ร้าน	ประเทศ	จุดเด่น	ปัญหาที่ถูกพูดถึง	ราคาเฉลี่ย
เจ๊ไฝ	ไทย	ไข่เจียวปู, เชฟทำเองทุกจาน	บริการห้วน, บิลจดมือ, ครัวสกปรก, ราคาไม่โปร่งใส	1,500–10,000+ บาท
Hawker Chan	สิงคโปร์	ข้าวมันไก่ซีอิ๊ว, “ถูกที่สุดที่ได้ดาว”	คุณภาพตกหลังดัง, การขยายแฟรนไชส์ทำให้เอกลักษณ์หาย	70–100 บาท
Tim Ho Wan	ฮ่องกง	ติ่มซำราคาย่อมเยา, บริการรวดเร็ว	คิวยาวมาก, คุณภาพสาขาแฟรนไชส์ไม่เสมอต้นเสมอปลาย	150–400 บาท
Tsuta Ramen	ญี่ปุ่น	ราเม็งโชยุทรัฟเฟิล, ระบบจัดการคิวเข้มงวด	ต้องรอคิวนานหลายชั่วโมง, ปริมาณน้อย	300–600 บาท

สิ่งที่เห็นชัด

• ร้านต่างประเทศมีระบบราคาชัดเจน มีบิลมาตรฐาน และครัวสะอาด → ทำให้ลูกค้าเชื่อใจได้มากกว่า

• เจ๊ไฝยังคงใช้ระบบบ้าน ๆ แบบดั้งเดิม แต่กลับตั้งราคาสูงเทียบเท่าร้าน fine dining → เกิด “ช่องว่างความคาดหวัง” ที่กว้างเกินไป

---

วิเคราะห์เชิงลึก

กรณีเจ๊ไฝสะท้อนให้เห็นความแตกต่างของแนวคิดระหว่าง “อาหารเป็นสินค้า” และ “อาหารเป็นประสบการณ์ศิลปะ” สำหรับบางคน การจ่ายเงินหลักพันเพื่อได้ชิมฝีมือเชฟตำนานที่ทำเองทุกจานถือว่าคุ้มค่า แต่สำหรับคนอีกกลุ่มหนึ่ง ความสะอาด บริการ และความโปร่งใสสำคัญไม่แพ้รสชาติ หากขาดสิ่งเหล่านี้ ราคาที่สูงก็ยิ่งกลายเป็น “ช่องโหว่” ให้ถูกโจมตี

---

สรุป

ดราม่าเจ๊ไฝไม่ได้เกิดจากเรื่อง “ขายแพง” เพียงอย่างเดียว แต่เป็นการผสมผสานของปัจจัยหลายด้าน ได้แก่:

• ราคาสูงเกินตลาดอย่างเห็นได้ชัด

• ระบบการขายไม่โปร่งใส (บิลเขียนมือ, เมนูไม่ตรงราคา)

• การบริการไม่เป็นมืออาชีพ ทำให้ประสบการณ์โดยรวมเสียหาย

• ภาพลักษณ์และความสะอาดไม่สมกับราคาที่เรียกเก็บ

หากเจ๊ไฝสามารถปรับปรุงระบบบริการ ความสะอาด และสร้างมาตรฐานความโปร่งใสที่สอดคล้องกับราคาที่ตั้งไว้ ดราม่าอาจไม่แรงขนาดนี้ แต่ในปัจจุบัน ความรู้สึกของคนส่วนใหญ่คือ “มันแพงเกินไปเมื่อเทียบกับสิ่งที่ได้รับจริง” และนี่เองคือเหตุผลหลักที่ทำให้ร้านยังคงตกเป็นเป้าโจมตีซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทั้งจากคนไทยและนักท่องเที่ยวต่างชาติ