ชีวิตในชาย​ผ้าเหลือง​ของ​ข้าพเจ้า​ 2 - คำขอบวช นับเป็นด่านแรกที่ต้องผ่าน...

ระหว่างที่ผมกำลังพยายามท่องบทขอบวช แบบ first in first out

หรือพูดขยายความ​ก็​คือ​ ผมเป็น​พวกความจำสั้นมาก อะไรที่เข้ามาก่อน จะออกก่อน ท่องบทไปยาวๆ พอย้ำบทหน้า ลืมบทหลัง พอไปย้ำบทหลัง ก็ลืมบทหน้า...

สมัยนี้ดีหน่อยมี youtube​ สอนเรื่องการบวชอัพเอาไว้เพียบ อยากรู้​อะไรก็ลองหาดู เอาเรื่องการท่องบทคำขอบวชก่อน ถ้าคุณจะบวช ก็ต้องรู้ก่อนว่าวัดที่คุณจะไปบวชนั่นน่ะ เป็นสายไหน ธรรมยุต​ หรือมหานิกาย​

ถ้าคุณจะบวชแล้วยังไม่รู้​ คุณมีปัญหา​ใหญ่กว่าผมแล้วล่ะ (ผมรู้สึกดีขึ้นมาทันที)

เอาง่ายๆ ถ้าสายวัดป่า ก็น่าจะ ธรรมยุต​ ถ้าวัดบ้านหรือวัดเมืองทั่วไป ก็สายมหานิกาย​

เวลาจะหาคำขอบวช สายวัดป่าก็​หาด้วยคำว่า เอสาหัง

ถ้าสายมหานิกาย ก็หาด้วยคำว่า อุกาสะ

แต่ถ้าไม่ใช่สองสายนี้ผมก็ไม่​รู้​ด้วยแล้ว ตัวใครตัวมัน

แค่นี้ก็ได้ตัวอย่างคำอ่านให้มานั่งฟังการออกเสียงและช่วยจำแล้ว สะดวกสบายกว่าคนสมัยก่อนเยอะแยะ

แต่ความง่ายของคนสมัยนี้นี่ลวงตามาก จะท่องบทพวกนี้นี่ต้องการสมาธิ​และสภาพแวดล้อม​เงียบๆ เป็​นอันมาก ถ้าจะเปิดอ่านเปิดฟังในคอมพิวเตอร์ หรือในมือถือ​ จะเจอการ interruption เป็นนระยะ เดี๋ยว​ก็แว่บไปเช็คไลน์ เดี๋ยว​ก็แว่บไปดูเมล์ นั่นคลิปแถบข้างๆ นั่นน่าดูจังเลย จิ้มไปจิ้มมา ไม่ได้ท่องอีกแล้ว

ตอนนี้ผมเลยพยายามอ่านจากหนังสือคู่มือ​พระที่ไปขอมาจากเจ้าอาวาส 

หรืออ่านจากกระดาษที่พิมพ์​ หรือถ้าก่อนนอนก็หยวนอ่านใน tablet ที่เก็บเป็น​เอกสารเอาไว้ เพราะปิดไฟมองหนังสือไม่​เห็น -_-

พยายามจะเครียดเกินไป กลัวยิ่งไปอัดท่องหลายรอบจะยิ่งสับสน เพราะแค่ทุกวันนี้ท่องวันละรอบสองรอบ ยังเอาบทหน้ากับหลังมายำรวมกัน​แล้ว​

อ่านในเนต​ เขาว่าถ้าจะบวชไม่ผ่านที่เจอมามีแค่นาคเมาค้างจากงานฉลองจนท่องไม่ได้ หรือคนเป็นลิ้นไก่​สั้นพูดคำไม่ชัดมากๆ พระท่านก็คงให้ผ่านไม่ได้ ได้บวชแค่เณรไป

คือถ้าไม่เลวร้ายจริงๆ หรือวัดที่เคร่งจัดจริงๆ  พระท่านก็คงจะช่วบประคองบอกใบ้เราจนผ่านไปจนได้ เพียงแต่ว่าถ้าท่องได้เอง คงเป็นอารมณ์​เหมือน​เราทำอะไรสักอย่างได้ดี ถ้าวันเวลาผ่านไปแล้วเราย้อนกลับมาคิดถึง ก็​ไม่ต้องเสียใจหรือเสียดายที่ทำได้ไม่ดี เหมือนหลายๆ​ เรื่องที่เคย​ผ่าน​มา