เศรษฐกิจไทยจะกลับมาคึกคักได้อย่างไร? – มองลึกลงไปกว่าสถิติ และความจริงที่คนทำมาหากินรู้ดีที่สุด

เศรษฐกิจไทยในช่วงหลายปีที่ผ่านมาเหมือนกับคนที่ลุกขึ้นนั่งได้หลังจากล้มป่วย แต่ยังเดินเหินไม่ไหวเต็มฝีเท้า เดินได้บ้าง ล้มบ้าง หายใจหอบอยู่ บางคนบอกว่า “อย่างน้อยเรายังฟื้นตัวอยู่” แต่ในมุมของคนที่อยู่หน้างานจริง อย่างพ่อค้า แม่ค้า ลูกจ้าง เจ้าของร้านเล็ก ๆ และผู้ประกอบการรายย่อยที่ต้องสู้ทุกวันกับรายได้ที่ไม่แน่นอน ค่าของที่แพงขึ้น และลูกค้าที่ใช้จ่ายอย่างระวัง เราต่างรู้กันดีว่า

"มันไม่ได้แย่ถึงขั้นอดตาย แต่ก็ไม่ได้ดีจนกล้าฝัน"
"อยู่ได้ แต่ไม่ไปไหน ทำเท่าเดิม เหนื่อยเท่าเดิม แต่ไม่มีอะไรเปลี่ยน"

แล้วเราจะทำให้เศรษฐกิจกลับมาคึกคักแบบที่เห็นแล้วรู้สึกได้ ว่าคนมีหวัง กล้าจ่าย กล้าลงทุน เหมือนยุคที่ “ทำอะไรก็ขายได้” ได้ยังไง?

---

จุดตั้งต้น: ทำไมตอนนี้ถึงไม่คึกคัก?

ทุกวันนี้คนยังทำมาหากินอยู่ ยังซื้อของ ยังจ่ายค่าเช่า กินข้าว ใช้เงินทุกวัน แต่เศรษฐกิจยังดูซบเซา ทำไม?

เพราะเงินมัน หมุนอยู่เฉย ๆ แต่ไม่ได้ ขยายผลหรือเปลี่ยนรูปเป็นสิ่งใหม่

• พ่อค้าแม่ค้าได้กำไร → เก็บไว้จ่ายหนี้ จ่ายค่าเช่า และต้นทุนที่ขึ้นทุกปี

• ลูกจ้างได้เงินเดือน → ใช้หมดในสิ้นเดือน ไม่มีเงินเก็บ ไม่มีแรงจะขยับ

• เจ้าของกิจการรายเล็ก → ไม่กล้าขยาย เพราะกลัวเจ๊ง หรือไม่เห็นความชัดเจนในอนาคต

• คนทั่วไป → เก็บเงินไว้เฉย ๆ เพราะไม่มั่นใจอนาคต กลัวเจอโรค กลัวเศรษฐกิจพัง

เงินในระบบก็เลยไม่สร้างอะไรใหม่ ไม่จ้างเพิ่ม ไม่ลงทุน ไม่เปิดกิจการใหม่ = ระบบนิ่ง = GDP โตแบบแบน ๆ คนไม่รู้สึกว่า “ดีขึ้น” แม้ตัวเลขอาจดูบวกบ้างก็ตาม

---

แล้วทำยังไงถึงจะ "กลับมาคึกคัก" ได้จริง?

ไม่ใช่แค่เรื่องแจกเงิน หรือหว่านเม็ดเงินจากรัฐอย่างไร้เป้าหมาย แต่ต้องปรับ "พฤติกรรมของระบบเศรษฐกิจ" ทั้งหมดให้เงินที่หมุนอยู่ "มีพลังมากขึ้น" สร้างคุณค่าใหม่ได้ต่อเนื่อง และถึงมือคนตัวเล็กจริง ๆ

✅ 1. ทำให้คนมี "ส่วนเกิน" มากขึ้น

• หมายถึง ทำให้คนมี "เงินเหลือหลังหักค่าใช้จ่ายจำเป็น" ในแต่ละเดือน ไม่ใช่แค่พออยู่ได้

• จะได้เอาไปลงทุน ขยายร้าน จ้างคน ซื้อของเพิ่ม ซื้ออุปกรณ์ใหม่ หรือเก็บเป็นทุนอนาคต

• วิธีทำ: ลดต้นทุนให้ SME เช่น ค่าขนส่ง ค่าไฟ ค่าเช่า, ลดค่าครองชีพ เช่น ค่าเดินทาง ค่ารักษาพยาบาล, เพิ่มช่องทางรายได้เสริม เช่น เปิดโอกาสงานอิสระ งานพาร์ตไทม์ งานออนไลน์ที่เข้าถึงได้จริง

✅ 2. ทำให้การใช้จ่ายสร้างค่าใหม่

• ไม่ใช่แค่ใช้เงินจบไปวัน ๆ แต่ต้องเป็นการจ่ายที่ส่งต่อได้ เช่น จ้างแรงงาน, ซื้อของจากผู้ผลิตท้องถิ่น, ใช้บริการของคนในพื้นที่

• เช่น ซื้อข้าวจากร้านที่จ้างคนในชุมชน ใช้วัตถุดิบท้องถิ่น → เงินกระจาย ไม่หายไป ไม่ไหลออกต่างประเทศอย่างเดียว

✅ 3. หนุนธุรกิจรายเล็กให้ "โตได้จริง"

• ไม่ต้องโตแบบ franchise ข้ามชาติ แค่ขยับจากรถเข็น → ร้านเล็ก → ธุรกิจจ้างคนได้ 2–3 คนก็พอ

• รัฐควรช่วย "เครื่องมือ" มากกว่า "แจกเงิน": เช่น ระบบบัญชี, เครื่องมือไอที, POS, คำปรึกษาทางธุรกิจ, การเข้าถึงแหล่งทุนดอกเบี้ยต่ำ

✅ 4. ดึงทุนต่างชาติเข้ามาให้ "เล่นตามกติกาเรา"

• อย่าให้ใครมาตั้งร้านขายของให้คนชาติเดียวกัน จ้างคนชาติเดียวกัน แล้วเอาเงินออกหมด

• ถ้าจะเข้ามาทำธุรกิจ → ต้องจ้างคนไทย, ใช้ระบบภาษีไทย, ใช้วัตถุดิบไทยบางส่วน, และมีการควบคุมไม่ให้หลบเลี่ยงกฎหมายโดยใช้คนไทยเป็นนอมินีถือหุ้นแทน

---

❌ แล้วอะไรคือสิ่งที่ไม่ควรทำอีก?

❌ 1. แจกเงินแบบไม่มีเป้า

• แจกแล้วจบ → ไม่เกิดผลระยะยาว → เงินหายจากระบบโดยไม่สร้างกำลังผลิต

• แถมอาจเพิ่มเงินเฟ้อ ทำให้ของแพงขึ้นอีกโดยไม่มีรายได้รองรับ

❌ 2. ปล่อยทุนต่างชาติเติบโตแบบไม่คุม

• ทำให้ทุนไทยสู้ไม่ได้ คนในประเทศตกงาน โดนเบียดตลาดและที่ตั้งค้าขาย

❌ 3. เอาแต่หวังภาคท่องเที่ยว

• นักท่องเที่ยวจีนหาย → ระบบพังทั้งย่าน

• ต้องสร้างฐานเศรษฐกิจที่ไม่ผูกกับนักท่องเที่ยวกลุ่มเดียว โดยเฉพาะกลุ่มที่มีความเสี่ยงสูงทางการเมืองหรือโรคระบาด

❌ 4. คิดว่า "เศรษฐกิจดีคือยอดขายเยอะ"

• จริง ๆ แล้วต้องดูว่า "ระบบมีความมั่นคงไหม" คนตัวเล็กอยู่รอดไหม เงินหมุนครบวงจรไหม คนมีแรงขยับไหม คนรุ่นใหม่กล้าเริ่มต้นไหม

---

แล้วเราจะสู้ทุนจีน ทุนใหญ่ ได้อย่างไร?

1. ตั้งกติกาชัด – enforce จริง: ไม่ใช่แค่มี แต่ต้องใช้จริง เช่น การห้าม nominee ต้องตรวจสอบบัญชีและเส้นทางการเงินได้จริง

2. จัดโซนให้ทุนไทยมีพื้นที่: เช่น night market สำหรับคนไทย ร้านค้าชุมชนที่รัฐช่วยค่าเช่า, พื้นที่ฝึกนักธุรกิจรุ่นใหม่

3. ทำให้ทุนไทย “มีแต้มต่อ”: เช่น ให้เครื่องมือ IT, ระบบจัดการหลังบ้าน, CRM, ระบบ stock, เชื่อมกับตลาดใหม่ ๆ, มีศูนย์ความรู้

4. สร้างผู้บริโภคที่ตาสว่าง: ส่งเสริมคนซื้อของจากคนไทย, ร้านในประเทศ, ธุรกิจที่สร้างงานให้ชุมชน, มีคุณภาพจริง ไม่ถูกดึงดูดแค่ราคาถูก

---

สรุป: เศรษฐกิจจะกลับมาคึกคักได้ไหม?

ได้แน่นอน ถ้าเราไม่ยึดติดกับสูตรเดิม ๆ ที่เคยพัง และไม่หวังแต่เพียงว่าจะมีคนมาเทเงินจากต่างประเทศแบบปาฏิหาริย์

ไม่จำเป็นต้องพุ่งแรงแบบฟองสบู่ ไม่ต้องพึ่งแต่ทัวร์จีน ไม่ต้องเอาแต่ทุนใหญ่

แต่สร้างระบบที่ให้ คนธรรมดาทำมาหากินได้จริง มีเหลือเก็บ มีสิทธิลุกขึ้นมาเติบโตได้ มีแรงส่งให้คนที่อยากสู้จริง ๆ มีที่ยืน และไม่ต้องยอมแพ้ต่อทุนที่เล่นเกมนอกกติกา

เพราะเมื่อคนตัวเล็กมีที่ยืน ประเทศทั้งประเทศก็จะไม่ต้องพึ่งพาแต่คนตัวใหญ่

แค่นั้นทั้งประเทศก็จะเริ่มขยับ…ไม่ใช่แค่หมุนวนอยู่กับที่.