คำโบราณว่า ตีเหล็กต้องตีตอนร้อน
จะ Review หนังสือ หรือ Spoil หนัง ก็ต้องตอนยังไม่ลาโรง...
วันนี้อ่าน เล็ตซึโก! ซาราริมัง ของคุณ บองเต่า จบแล้วครับ
เลยขอมาเล่าความรู้สึกกันเล็กน้อย...
หลังจากเอาหนังสือมากำไว้ในมือ เข้าทรงย้อนอดีตว่าอ่านอะไรไปบ้างซักพัก
ก็เขียนออกมาเป็นข้อสั้นๆ ดีกว่า
ข้อที่ชอบ
- เล่มไม่หนา ไม่หนักเกินไป พกพาสะดวก
- มันตีโจทย์กลุ่มลูกค้าของ a book แตกจริงๆครับ คือมันเหมาะกับกลุ่มวัยนักศึกษามากสมควรหามาอ่านให้รู้ outline สิ่งที่จะต้องเจอในอนาคตการทำงาน
- มีหลายข้อที่ผมว่ามันน่าสนใจ และเป็นวัฒนธรรมองค์กรที่ผมไม่เคยเจอ
- ไม่ได้จำกัดอยู่แค่กรอบพนักงานนั่งโต๊ะ แต่ได้รู้เรื่องของพนักงานที่ทำงานข้างนอกด้วย
- ภาพประกอบน่าสนใจ จับคู่กับเรื่องได้ดี
- จัดวางภาพและข้อความได้ไม่น่าเบื่อดี มีแปะตรงโน้นตรงนี้
- มันสะกิดหลายสิ่งที่ผมบางทีก็มองข้ามไปได้เหมือนกัน
- ประเด็นละเอียดดี ผมว่ามันคือคู่มือ How to be salaryman for dummy ได้เลยนะนั่น
- โดยรวมมันไม่ได้ฮาระเบิดระเบ้อขนาดนั้น แต่ทำให้คุณอมยิ้มได้แน่ๆ มีสาระด้วย
ข้อที่ขอตินิดนึง
- เริ่มข้อแรกแบบลืมอรัมภบท อยู่ดีๆมาก็เริ่มเลย ผมอ่านแล้วสับสนไปชั่วครู่
- การเรียงลำดับเหตุการณ์ยังโดดๆ ในบางช่วง แต่ถ้าไม่คิดมาก ก็ไม่มีอะไร
- ในบางข้อ เนื้อหาดูแปลกๆ ขาดๆเกินๆ แต่ไม่ใช่เรื่องใหญ่
- ภาพประกอบบางภาพ ทำให้อ่านเนื้อหายาก สีกลืนกันไปหน่อย
- เป็นหนังสือฝ่ายธรรมะ ถ้าจะหาเทคนิคด้านมืด ไปเล่มอื่นเลย
โดยรวม ผมว่าคุ้มค่าที่จะหามาอ่านครับ
ถึงข้อมูลจะไม่ได้หนักแน่น ครบถ้วนไปหมด แต่ก็อย่าลืมนี่ไม่ใช่ตำราเรียนนะครับ
ผมว่าถ้าได้อ่านแล้วเอามาคิดต่อในแต่ละข้อแต่ละประเด็นแล้ว
มันก็ทำให้คุณได้อะไรเติมเข้ามาในชีวิตพอสมควรเลยครับ
ไม่ว่าคุณจะเป็นนักศึกษาที่ยังเรียนไม่จบ หรือคนที่ทำงานมานานแล้วก็ตามเถอะ...
ให้ดาวมั๊ย ไม่ให้หรอกครับ ให้ไม่เป็น เอาว่าผมชอบก็แล้วกัน
...
ส่วนหนังสืออีกเล่มที่อยากจะอ่าน คือ สิ่งมีชีวิตในโรงแรม ของคุณวิชัย
ยังคงไม่ได้ไปหาซื้อ วันอาทิตย์นี้ น่าจะไปอีก ถ้าได้มาก็ดี
แล้วก็อีกหลายเล่มที่ว่าจะลองหามาอ่านเปลี่ยนแนวบ้าง
เบื่อหนังสือเครียดๆ แล้วเหมือนกัน ลองอ่านอะไรเบาๆ บ้างก็ดี...